جشنواره ضیافت میمون ها در تایلند

مطالب مرتبط:
مشاهده تورهای تایلند

مشاهده مطالب تایلند

پیدایش جشنواره ضیافت میمون ها

ستایش میمون ها در تایلند تاریخ به خدای هانومان میمون ( Hanuman ) که یکی از خدایان حیوانی در اساطیر بوده و ارتش میمونش برمی گردد، که موجب نجات سیتا ، همسر پادشاه رام از چنگال اهریمن شد. از آن زمان به بعد مردم تایلند میمون ها را به عنوان زادگان این خدای حماسی می پندارند و احترام گذاشتن به این مخلوق ستیزه جو را ادامه می دهند.

ایده برپایی جشن میمون توسط فردی بومی که یونگ یوث کیتاوانانوسنت نامیده می شد و صاحب مسافرخانه لوپبوری ( Lopburi) است، شکل گرفت. در مقابل مسافرخانه وی، یک مجسمه میمون بزرگ وجود دارد و او از آن به عنوان نماد این شهر در طی سالیان متوالی استفاده کرده است. وی که یکی از فعالان صنعت گردشگری بود به لطف مجسمه اش توانست تجارت موفقی راه اندازی کند. او این موفقیت را به میمون ها نسبت داد و در یکی از سال ها تصمیم گرفت تا بوفه ای را برای آن ها ایجاد کند. بنابراین اولین جشن میمون ها در سال ۱۹۸۹ میلادی برگزار شد و پس از آن این جشن به شکل مراسمی سالیانه و پراهمیت در آمد.

از آنجا که فوت پادشاه تایلند در سال ۲۰۱۵ میلادی در ماه اکتبر اتفاق افتاد، در این سال، جشن به صورت متفاوت تری برگزار شد. یونگ یوث کیتاوانانوسنت که مسئولیت برگزاری جشن را به عهده دارد، اعلام کرد که: امسال ما به خاطر فوت پادشاه مان سوگواریم، بنابراین این جشن را به صورت مناسب تری که همگام با غم از دست رفتن ایشان باشد برگزار می کنیم. ما نمی توانیم امسال به خاطر سوگوار بودنمان، این مراسم را برگزار نکنیم، زیرا که مدت ۲۷ سال متوالی آن را اجرا کرده ایم، بنابراین در سال ۲۸ ام به مناسب ترین روش ممکن آن را برگزار خواهیم کرد. امسال، میمون های بیشتری نسبت به پارسال داریم، بنابراین میوه ها را درون ۳کامیون بار زده ایم و در محل های جشن توزیع کرده ایم.

میمون ها در لوپبوری

میمون ها در این شهر کوچک جزیی از جامعه اند، حکمرانی آزادانه ای دارند و قادرند به ساختمان های عمومی وارد شده و همانند سایر شهروندان از جاده ها عبور نمایند. از طرفی، آن ها با دزدی از بومی ها و گردشگران، موجب رنجش خاطر می شوند و عموما موذی و خرابکارند. با این وجود، مردم این جا بر این باورند که این میمون ها خوش شانسی و اقبال برایشان می آورند و بنابراین نسبت به این رفتار صبورند. حداقل می توان این طور تصور کنیم که میمون ها شانس را از طریق گردشگران و هزینه ای که برای دیدنشان می کنند، به صورت پول، به این جا می آورند و موجب توسعه چرخه اقتصادی می شوند.

برگزاری جشنواره ضیافت میمون ها

برای این جشن تعداد ۳۵ میز مهیا می شود و آنها را با پارچه های قرمز رنگ بخصوصی می پوشانند. این میزها در ۳ مکان مختلف شهر که محل تجمع میمون ها هستند مستقر می گردند؛ این محل ها عبارت اند از: پرا پرانگ سام یوت (Phra Prang Sam Yot) ، سیتی شراین (City Shrine) و نواحی پایین شهر. مقدار فراوانی از غذا و میوه مخصوص به شکل های گوناگون و با تزیینات مختلف بر روی میزها قرار می گیرند تا مهمانان این جشن از آنها استفاده کنند اما آنچه که در انتهای جشن اتفاق می افتد بسیار غافلگیر کننده است.

در روز جشن اجرای موسیقی و رقص های میمون-انسانی در ساعت ۱۰ صبح آغاز جشن را به همه ی ساکنان شهر اعلام می کند و افراد جوان با لباس هایی شبیه میمون و ماسک های میمونی به پایکوبی مشغول می شوند.

بعد از سخنرانی شهردار لوپبوری، میمون ها به سمت پایین دعوت می شوند تا از غذاها و خوراکی های روی میزها بخورند و این گونه ضیافت باشکوه برای آنان آغاز می گردد. چهار ضیافت در طول روز و در ساعت های ۱۰.۰۰ ، ۱۲.۰۰، ۱۴.۰۰۰ و ۱۶.۰۰ به افتخار مهمانان این جشن برگزار می شود. برخی از میمون ها در ابتدا در مقابل چشمان صدها تماشاگر گرد هم آمده، خجالت می کشند و یا حتی می ترسند ولی به طور شگفت آوری رفتار خوبی از خود نشان می دهند و با شرایط کنار می آیند.

آن ها از اینکه مقدار فراوانی غذا به صورت رایگان در اختیارشان قرار داده می شود، متعجب اند . در پایان جشن کسانی که با این جشن آشنایی دارند می دانند که آخرین ساعات جشن هیجان انگیزترین قسمت آن است. در انتهای جشن، میمون ها پس از اینکه به اندازه کافی سیر شدند، ناگهان شروع به رقصیدن روی میزها و پرتاب نوشیدنی ها و پودینگ به سمت یکدیگر کرده و موجب هیاهو و هیجان در فضا می شوند. هنگامی که میمون ها دست از خوردن کشیدند و مابقی غذاها بر روی زمین ریخته شد، این جانوران دم دراز با پریدن روی شاخه درختی جهت یک چرت شیرین و سنگین، به رفتارهای دیوانه وارشان خاتمه می دهند و پایان جشن را اعلام می کنند.

انواع غذاها و خوراکی های جشن

این جشن هم همانند سایر جشن ها دارای آشپز می باشد و در آن آشپزهای مخصوصی، گستره فراوانی از غذاها شامل برنج چسبیده و سالاد میوه گرمسیری به صورت بلوک های یخی را به همراه یک دسر زرده تخم مرغ که به تونگ یود ( thong yod ) معروف است، آماده می کنند. از آنجا که ۹۰ درصد رژیم غذایی میمون ها شامل حبوبات و میوه جات بوده و تنها ۱۰ درصد شامل گوشت می باشد، بنابراین بر روی میزهای جشن، شما حدود دو تُن انواع میوه جات و حتی برخی گل ها همچون گل آفتابگردان که به وفور در این شهر پیدا می شود، ریشه ها و برگ های گیاهان را مشاهده خواهید کرد. زنجیره غذایی گوشتی آن ها را جوجه پرنده ها، پرنده های ماده حامله و تخم آن ها، مارمولک ها، قورباغه ها و ماهی ها تشکیل می دهد.

زمان و مکان برگزاری جشنواره

زمان برگزاری جشنواره آخرین یکشنبه ماه نوامبر است و جهت شرکت در این جشنواره می بایست به فرودگاه بانکوک سوارنابومی ( Bangkok’s Suvarnabhumi BKK ) واقع در قطب مرکزی تایلند، پرواز داشته باشید. لوپبوری سه ساعت با قطار از بانکوک از طریق شهر آیوثایا ( Ayutthaya ) فاصله دارد و جشن در اطراف معبد خمر ( Khemr ) برگزار می شود. این معبد در خط راه آهن شمالی به سمت چیانگ مای ( Chiang Mai ) قرار گرفته و توقفگاه بین راهی مطمئنی در این مسیر وجود دارد. تندیس مخروبه خمر در این شهر، پرانگ سام یوت ( Prang Sam Yot) نام دارد که فرهنگ آن ریشه در معبد هندو دارد و در اطراف معبد خمر می توان صدها ماکاک پیدا کرد. جهت راهنمایی بیشتر باید عرض کنیم که این معبد در مسیر جاده ویشاین ( Vichayen ) قرار گرفته و حدود ۲۰۰ متر از ایستگاه راه آهن فاصله دارد و به راحتی قابل دسترسی است.